Vijf spelers die te maken kregen met een alcoholverslaving

Over drank (misbruik) is in het voetbal altijd veel te doen geweest. Het wangedrag van onder invloed verkerende sterspelers van de Premier League levert bekende onthullingen in de roddelbladen op, maar tegelijkertijd heeft bierbrouwerij Carling miljoenen aan de schatkist van de Engelse voetbalbond bijgedragen met sponsoring van de Premier League. Voetbalflitsen zet vijf spelers op een rijtje die te maken kregen met een alcoholverslaving.

Jimmy Greaves

Eén van de mensen die zich uitliet over Gascoigne was Jimmy Greaves, één van de succesvolste spelers uit de Engelse voetbalhistorie. In de jaren zestig scoorde hij er voor Tottenham Hotspur en het Engelse elftal lustig op los. Na zijn voetballende carrière kreeg Greaves in de jaren zeventig te maken met alcoholproblemen. Na z’n afkicken werd Greaves sportcommentator en columnist.

In de Daily Mirror sprak Greaves over de neergang van de voormalig Engelse vedette: “Paul is a prime candidate for alcoholism because he wants to please everybody all the time. He wants to be the centre of attention and, like all of us to some extent, he dearly wants to be loved.”

Greaves weet hoe moeilijk is het: “It doesn’t matter that I’ve not had a drink for 34 years. For me, it’s still about not having one today.” Juist omdat Gascoigne zo onder een ver- grootglas ligt en kennelijk weinig echte vrienden meer over heeft, ligt het gevaar van alcoholisme volgens Greaves zo op de loer: “Paul Gascoigne is a very lonely man. That is the heart of the problem.”

George Best

“In 1969 I gave up women and alcohol – it was the worst 20 minutes of my life,” is één van de vele memorabele uitspraken die wordt toegeschreven aan George Best. Misschien wel het bekendste voorbeeld van de topvoetballer die het rechte pad maar niet wilde bewan- delen. De Noord-Ierse superster moest soms door trainers een half uur voor de wedstrijd uit z’n roes gebeld worden om vervolgens alsnog te excelleren.

Ook in Amerika was de spits onnavolgbaar. Hans Kraay Junior, die met hem samen- speelde bij de San Jose Earthquakes, schrijft dat de spits die in het veld weergaloos was, zich buiten het veld vooral liet zien als een treurige onhandelbare probleemdrinker die zich na wedstrijden al in de spelersbus vol liet lopen.

Tony Adams

De icoon van het lelijke Arsenal van de jaren ’90. De harde werker en meedogenloze verdediger bleek ook zijn zwaktes te kennen. In 1996 gaf Tony Adams publiekelijk toe een alcoholprobleem te hebben. Dit was nadat zijn huwelijk op de klippen liep en een nachtelijke escapade hem op een celstraf voor drunk driving kwam te staan.

Gelukkig zijn tragische levensverhalen de beste bron voor een goed boek en zo kwam er ‘Addicted’’, het boek dat Adams’ strijd tegen de alcohol beschrijft. Na een afkickperiode bij de Anonieme Alcoholisten is de voormalig Arsenal-icoon inmiddels herboren als een ware ‘Renaissanceman’ die het zuipen en feesten heeft ingeruild voor piano spelen en het lezen van poëzie en filosofie.

Adriano

Was de nachtmerrie van elke verdediger: 1.90 meter aan pure spieren. Een onverwoest- baar blok beton met explosiviteit, techniek en een vernietigend schot. Bij Inter Milan werd hij door de clubarts naar zijn thuisland Brazilië gestuurd voor een vakantie en zijn gedachten weer op orde te krijgen. Hij kwam terug met een enorme bierpens en een alcoholprobleem. Een verachtende omstandigheid was wellicht het overlijden van zijn vader maar het kwam niet meer goed met het potentiële wonderkind.

Adriano had één van de grootste spitsen van zijn generatie kunnen worden, maar de statistieken zeggen genoeg: van 30 wedstrijden en 19 doelpunten in 2009 naar slechts 16 wedstrijden en 3 doelpunten in 2010 – 2014.

Andy van der Meyde

Van Andy van der Meyde is inmiddels genoeglijk bekend dat hij het in Engeland moeilijk had met het weerstaan van de aardse verlokkingen. Hoeren, flessen Bacardi en grote hoeveelheden cocaïne brachten de buitenspeler aan de rand van de afgrond. “Mijn vrienden hadden de oplossing: cocaïne. Ik nam coke en drank en feestte zeven dagen in de week. Ik was niet in staat om me te concentreren op de Premier League of de wereld er omheen.” Uiteindelijk was alleen vertrekken uit Liverpool de manier voor Andy om te ontsnappen aan de dodelijke mix van drank en drugs. Of ook Royston Drenthe die tip heeft meegekregen…